Grua ç’mu prish kandari – Andon Zako Çajupi

Andon Zako Çajupi, 1866 – 1930

Elegji në pleqëri për të shkretën djalëri

Grua seç mu prish kandari
Nuk është më ai i pari
Që s’përtonte ditë e natë
Ndizej si barut i thatë.

Lëre grua se ç’me gjeti
Nuk më bindet më aleti
Ky bandill që çante retë
Më s’ngre kryet përpjetë.

Vjet si kalë turfullonte
Grate e fshatit kur shikonte
Sa i shihte bythëzbuluar
Sulej si qen i tërbuar.

I pushtonte vet të tëra
Zgavra, shpella, guva, verra
Fryhej si nje patëllxhan
Kur shkonte nën fustan.

Sa i vinte mend zanatit
E uronin gratë e fshatit
Po sot çka që është mërzitur
Trup e shpirt i raskapitur?

Shikon çupat siseplota
Me shalë të buta e të ngrohta
Nuset e bardha si dëbora
Që s’i shpëtonin nga dora

Grate e reja sisemedhatë
Qe i ndërronte përnatë…
Dhe s`lëviz të bëhet burrë
Më mbeti vetem për shurrë.

Ah moj grua moj e ngratë
Të mbeti burri kaq thatë
Megjithëse më s`të ngop dot
Por dikur s`kam qenë si sot.

Isha trim dhe djalë i hedhur
Pak usta për të zgjedhur
Buzëqeshja me të tra
Mjaftonte që t’u hante verra.

Por më shumë doja gratë
Vithe gjëra sise mëdhatë
Por dhe çupat shumë i desha
Nuk i lija virgjëresha.

Mazallah mbetçin me barrë
I therrja u bëja varrë!
Nuset e reja me naze
I haja si qofte taze.

I ndukja me buzë e dhëmbë
Sa ngrihej fshati në këmbë
Isha bej me mall me toka
Po bëja se ç’më thosh koka.

Në Zagori dorë e parë
Me sejmere e hyzmeqarë
Kisha kuaj lopë e dhen
Edhe gra me shumë se qen.

Vete i ujdisja të tëra
Ç’me tha koka e s’e bëra?
Në Evropë s’lashë vend pa parë
Kuplarate i mora mbarë.

Shijova bionde gjermane
Meskeputurat persiane
Rreth e qark iu solla botës
Por në Francë lashe mend e kokës.

Kush të dojë le ta provojë
Të ma marrë mikun në gojë
Në Stamboll mos shkofsha kurrë
Bashkohet burri me burrë.

Thonë se është ves i shëmtuar
Mos vdeksha pa e provuar
Por tani kjo punë e pati
U plaka, më ra takati.

https://youtu.be/0JG4QYxw2Cs?si=k2xHQnuEjsc7kFC5